منشأیابی رسوبات جنوب میبد

    رسوب‌شناسی عبارت است از بررسی و مطالعه مواد رسوبی «سخت نشده و سخت شده» و تمام فرآیندهایی است که باعث تشکیل آن‌ها گردیده است. مطالعات رسوب‌شناسی عمدتاً بر روی سه فاکتور ترکیب کانی‌شناسی، بافت و ساخت‌های رسوبی تکیه می‌نماید. شناخت رسوبات منطقه جنوب میبد می‌تواند بیانگر تحولات محیطی رخ داده در گذشته این دشت باشد. لذا در این پژوهش سعی گردیده که با استناد به روش‌های رسوب‌شناسی مثل دانه‌بندی رسوبات، مورفوسکوپی از یک طرف و استفاده از روش‌های تحلیل شیب و توپوگرافی به شناخت منشأ این رسوبات مبادرت نمود. به منظور بررسی رسوب‌شناسی به برداشت رسوب از چهار ناحیه منطقه رگ ریز نیمه فعال، منطقه دشت رسی (نمونه اول و دوم) و منطقه پهنه ماسه‌ای در منطقه اقدام شده است. در نهایت پس از بررسی رسوبات مشخص گردید که نحوه قرارگیری همه منحنی‌های گرانولومتری رسوبات برداشت شده نشان‌دهنده این است که رسوبات در یک محیط آرام برجای گذاشته شده‌اند. همچنین مشخص گردید که مدیان پهنه ماسه‌ای از سایر نمونه‌ها کمتر می‌باشد که نشان‌دهنده ریزتر بودن دانه‌های رسوبی این نمونه نسبت به سایر نمونه‌ها می‌باشد. رسوبات پهنه ماسه‌ای و دشت رسی (نمونه اول) نسبت به سایر رسوبات برداشت شده منظم‌تر می‌باشند. بررسی شاخص‌های دانه‌بندی نهشته‌های رسوبی محدوده مطالعاتی نشان داد که نهشته‌های ماسه بادی دارای قطر میانگین بزرگتر از 200 میکرون می‌باشند این پدیده بیانگر نزدیک بودن منشاء رسوبات نسبت به مناطق برداشت است. با توجه به هاله مانند و نیمه زاویه‌دار بودن دانه‌های کوارتز موجود در نمونه‌ها می‌توان اذعان نمود که فاصله برداشت تا رسوب‌گذاری در منطقه بسیار محدود (محلی) بوده و بیشترین رسوبات برداشت شده را مواد آبرفتی قدیمی و ریز دانه دشت سرپوشیده تشکیل می‌دهد که یک محیط خشک و بیابانی است.